Παραλία γυμνιστών... «ελεύθερη» ή «ελεγχόμενη»

Δυστυχώς, τόσο για τον συντάκτη όσο και τον διαχειριστή, η ανάρτηση αυτή, πέρα από τα ορθογραφικά και συντακτικά λάθη, τα οποία θα έπρεπε να είχαν διορθωθεί, περιέχει ανακρίβειες και απόψεις που, αν υιοθετηθούν από τις αρμόδιες αρχές, θα αποδειχθούν μοιραίες για τον ελληνικό γυμνισμό.

Ο συντάκτης, σύμφωνα με τα λεγόμενά του, υπηρέτησε τη θητεία του στο ακριτικό νησί της Λέσβου το 1994, άρα σήμερα πρέπει να διανύει τουλάχιστο το 35^ο έτος της ηλικίας του. Η έκφραση προσωπικών απόψεων είναι σεβαστή και θεμιτή, αλλά η άγνοια βασικών αρχών επιεικώς απαράδεκτη.

α) Το άρθρο 353 του Ποινικού Κώδικα για την προσβολή της δημόσιας αιδούς έχει τροποποιηθεί από το 1984(!) όσον αφορά την άσκηση γυμνισμού σε οργανωμένους χώρους και απομονωμένες ακτές. Η υποβολή μήνυσης κατά γυμνιστή γίνεται πλέον κατ’ έγκληση και όχι αυτεπαγγέλτως. Ο μηνυτής πρέπει να αποδείξει με αδιάσειστα στοιχεία ότι ο καταγγελόμενος προσέβαλε τη δημόσια αιδώ...

β) Σε καμια οργανωμένη κοινωνία ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ η άσκηση γυμνισμού σε οποιονδήποτε χώρο. Για τον σκοπό αυτόν τα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη από τις αρχές της δεκαετίας του ’70 προχώρησαν στη νομιμοποίηση και λειτουργία οργανωμένων ακτών γυμνιστών, με πρωτοπόρους τη Δανία (1969), την Ολλανδία (1973) και τη Γαλλία. Η Γερμανία διαθέτει τέτοιες ακτές από το μακρινό 1920.
Ακόμα και κράτη με έντονη την παρουσία της Εκκλησίας στην καθημερινή ζωή όπως το Βέλγιο (2001) και η Ιταλία προχώρησαν στην καθιέρωση ανάλογων ακτών.
Οι ακτές των γυμνιστών είναι σηματοδοτημένες και, στην πλειονότητά τους, υπάγονται στην τοπική αυτοδιοίκηση, η οποία εισπράττει σημαντικά ποσά από τη λειτουργία τους.

γ) Ο Ν1399/83 ΔΕΝ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ τη λειτουργία τέτοιων ακτών στην Ελλάδα, γιατί απλούστατα το καθεστώς των ακτών είναι ασαφές. Υπάγονται κατ' αρχήν στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Τώρα γίνεται μια προσπάθεια, χωρίς επιτυχία μέχρι στιγμής, να περιέλθουν στη δικαιοδοσία των ΟΤΑ για περαιτέρω εκμετάλλευση. Αντιδρούν βέβαια οι δικηγορικοί σύλλογοι της χώρας και άλλοι φορείς που φοβούνται ότι οι ΟΤΑ θα τις παραδώσουν έναντι πινακίου φακής στην ιδιωτική πρωτοβουλία με τα γνωστά σε όλους μας αποτελέσματα. Με άλλα λόγια, άγρια εκμετάλλευση μιας ανθρώπινης ανάγκης.

δ) Η ελληνική κοινωνία έχει αποδεχθεί τον γυμνισμό, αλλά οι ΟΤΑ, για ψηφοθηρικούς λόγους, αρνούνται να παραχωρήσουν ή να οριοθετήσουν συγκεκριμένες ακτές. Γνωρίζουν το οικονομικό όφελος —άλλωστε ο γράφων είχε μιλήσει με αρκετούς στη δεκαετία του ’80— αλλά διστάζουν να πάρουν αποφάσεις ενόψει αυτοδιοικητικών εκλογών το 2010.

ε) Ο συντάκτης αναφέρεται στο παράδειγμα παραθεριστών με συγκεκριμένο σεξουαλικό προσανατολισμό και τις διώξεις που είχαν υποστεί κατά το παρελθόν στο συγκεκριμένο νησί. Όλοι ανεξαιρέτως γίνονται δεκτοί στις ακτές γυμνιστών, Πρόκειται περί ατυχούς παραδείγματος και θλίβομαι ειλικρινά για τον συσχετισμό δύο εντελώς διαφορετικών περιπτώσεων.

στ) Η εκλογική δύναμη των γυμνιστών είναι αμελητέα. Καμια δημοσκόπηση δεν πρόκειται να αποκαλύψει τον πραγματικό αριθμό γυμνιστών-ψηφοφόρων, οι οποίοι ούτως ή άλλως δεν επηρεάζουν το συνολικό αποτέλεσμα και στην πλειονότητά τους προέρχονται από τα λεγόμενα προοδευτικά κόμματα.

ζ) Τα οικονομικά οφέλη είναι γνωστά σε όλους. Λείπει όμως ο οραματισμός και ο μακροχρόνιος σχεδιασμός στην τουριστική πολιτική από τους εκάστοτε κυβερνώντες —βλέπε αναπάντητες ανοικτές επιστολές προς τους υπουργούς Τουρισμού κ.κ. Άρη Σπηλιωτόπουλο και Κωνσταντίνο Μαρκόπουλο. Άλλωστε, μην ξεχνάτε, ότι η ίδια παράταξη εναντιώθηκε το 1983 στα ΚΠΓ!

Ο angmimik, από το 1984, είχε επισημάνει την ανάγκη λειτουργίας ακτών γυμνιστών σε όλη την επικράτεια υπό την επίβλεψη των ΟΤΑ, όχι των ιδιωτών-επιχειρηματιών. Με την καταβολή μικρού εισιτηρίου θα μπορούν όλοι οι γυμνιστές, τονίζω, ανεξάρτητα από σεξουαλικές προτιμήσεις, να απολαμβάνουν τον ήλιο και τη θάλασσα σε ελεγχόμενους χώρους, με σύγχρονες προδιαγραφές που θα λαμβάνουν υπόψη τους το περιβάλλον και τον άνθρωπο.

Καλώ, λοιπόν, τον συντάκτη της ανάρτησης να είναι πιο προσεκτικός στη διατύπωση απόψεων και θέσεων που βλάπτουν το κίνημα και προκαλούν εύλογα ερωτηματικά για τον χρόνο δημοσίευσης.